در سالهای اخیر، پدیده مهاجرت کارآفرینان ایرانی شدت گرفته؛ آنان بهدلیل بیثباتی قوانین، تحریمها، بوروکراسی پیچیده، رانت، کمبود انرژی و مدیریت ناکارآمد، کسبوکار خود را به کشورهایی چون ترکیه و امارات منتقل میکنند. این مهاجرت به معنای از دست رفتن بنگاههای مولد، اشتغال و نوآوری است و نرخ بیکاری را افزایش میدهد. کارآفرینان میگویند تولید در ایران به قمار شباهت دارد؛ نااطمینانی اقتصادی و نوسان ارز امنیت سرمایهگذاری را از بین برده است. بیشترین خروج در حوزههای دیجیتال، دانشبنیان و فناوری دیده میشود. کارشناسان معتقدند ۷۰٪ مشکلات ناشی از سیاستگذاریهای داخلی و مدیریت غیرشفاف است نه تحریمها. این گروه معتقدند، راه حل، اصلاح بنیادین نظام مدیریتی و اقتصادی، کاهش بوروکراسی، تضمین ثبات و شفافیت، شایستهسالاری و دیپلماسی فعال با اقتصاد جهانی است؛ بدون آن، مسیر کوچ بنگاهها همچنان ادامه خواهد داشت.